ประวัติโรงเรียน
เดิมโรงเรียนนี้เป็นเพียงปอเนาะเล็ก
ๆ มีชื่อว่า “ปอเนาะมัดรอซะห์อัตดีลียะห์”
ตั้งอยู่เลขที่ 207 หมู่ที่ 3 ตำบลตะบิ้ง
อำเภอสายบุรี จังหวัดปัตตานี
ติดกับถนนเพชรเกษม (สายเก่า) เยื้องกับโรงเรียนบ้านเจาะกือแย
มีเนื้อที่ใช้ในกิจการโรงเรียนทั้งหมด ประมาณ
4 ไร่เศษ ซึ่งเดิมเป็นสวนมะพร้าว
ในปีพุทธศักราช
2504 ได้จัดตั้งเป็นปอเนาะ มีนายหะยีอาแว
ยามา เป็นเจ้าของผู้จัดการและครูใหญ่ มีนักเรียนในครั้งนั้นทั้งหมด 10 คน เป็นนักเรียนชายทั้งหมด มีครูสอนศาสนาจำนวน 4 คน
เปิดสอนในระดับชั้นอิบตีดาอียะห์
(ศาสนาตอนต้นชั้นปีที่ 1 - 4)
ใช้อาคารเรียนชั่วคราว
ในปีพุทธศักราช
2513
ได้ขอจดทะเบียนเป็นโรงเรียนราษฎร์สอนศาสนาอิสลาม มีนักเรียนทั้งหมด 104 คน
ในปีเดียวกัน โรงเรียนได้สร้างอาคารเรียนเพิ่มเติม จำนวน 1 หลัง ขนาดความกว้าง 7 เมตร ยาว 12 เมตร
และทำการซ่อมแซมอาคารเรียนชั่วคราวให้สามารถใช้การได้
ปีพุทธศักราช 2519
ทางโรงเรียนได้ขออนุญาตหยุดการเรียนการสอนวิชาสามัญ
เนื่องจากรัฐบาลได้ขยายการศึกษาภาคบังคับถึงระดับประถมศึกษาปีที่ 7
ปีพุทธศักราช
2525 โรงเรียนได้ขออนุญาตเปิดสอนวิชาสามัญใหม่โดยใช้หลักสูตรการศึกษาผู้ใหญ่แบบเบ็ดเสร็จระดับ
4 และขอขยายชั้นภาควิชาศาสนาเพิ่มจากระดับอิบตีดาอียะห์
ถึงระดับมูตาวาซีเตาะฮ์
(อิสลามศึกษาตอนกลางชั้นปีที่ 5
- 7) พร้อมกันนั้นทางราชการได้ส่งนายปิยวิทย์ ยีมาแน เป็นผู้สอนวิชาสามัญ มีนักเรียนทั้งหมด
118 คน
ปีพุทธศักราช
2528 ทางราชการได้ย้ายนายปิยวิทย์ ยีมาแน และได้ส่งนายสวัสย์ จินดารัตน์
มาทำการสอนในวิชาสามัญแทน
ปีพุทธศักราช
2530 ทางราชการได้เปลี่ยนแปลงหลักสูตรจากการศึกษาผู้ใหญ่แบบเบ็ดเสร็จ
เป็นหลักสูตรการศึกษานอกโรงเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น มีนักเรียนทั้งหมาด 165 คน
ปีพุทธศักราช
2533 (3 มิถุนายน 2533) ทางราชการได้ย้ายนายสวัสย์ จินดารัตน์ แล้วให้นายปลอด เกลี้ยงมาก
มาทำการสอนวิชาสามัญและเป็นหัวหน้าครู ทางโรงเรียนได้ต่อเติมอาคารเรียน ได้เปลี่ยนอาคารเรียนจากไม้มาเป็นดินอิฐเผา
ได้สร้าง ศาลาห้องสมุด 1 หลัง
ได้รับอนุญาตใช้เป็นที่อ่านหนังสือพิมพ์ประจำหมู่บ้าน
ทางโรงเรียนได้สร้างป้ายชื่อโรงเรียนเป็นคอนกรีตเสริมเหล็ก
มือชื่อเป็นภาษาไทยว่าโรงเรียนบำรุงมุสลีมีนและมีภาษามาลายูกำกับ
ปีพุทธศักราช
2548 โรงเรียนได้ก่อสร้างอาคาเรียน 3
ชั้น จำนวน 15 ห้องเรียน